Na drie jaar wachten was het dan eindelijk zover: ik zou een NED-groepje gaan begeleiden. Als kid had ik het super naar m’n zin gehad tijdens dit evenement, maar Industrial Design dwarsboomde het NED-ouderschap voor mij door dan ook de belangrijkste studieweek te plannen.
Dit jaar zou ik samen met Sanderijn een koppel vormen om er weer een knalweek te maken voor de kids.
Natuurlijk hadden we ons supergoed voorbereid; de meest irritante toeters waren ingeslagen als gadgets. Daarna was het tijd om onze kroost te gaan verzamelen om vervolgens door Eindhoven City te struinen. Het steppen was een mooie warming-up voor de Twister, waarna de kids wel gewend waren en hun mond wat meer open trokken.
De NED had natuurlijk weer een goed aandeel feesten en in de zon – ja die was er! – zitten, met als knaller de cantus. Ditmaal was de senior voor het eerst geen afvaardiging van Demos, maar van SSRE, maar de sfeer had gelukkig niet een dergelijke transformatie ondergaan. De drinksnelheid was wellicht een versnelling te hoog voor menig kid. Ook voor de senior was het drinktempo íets aan de hoge kan – zoals later zou blijken; de scherpzinnigheid was na de ‘cantus ex’ in zoverre gedaald dat ik – tot mijn grote lol – de praeseshamer kon bemachtigen.
Later bleek deze hamer helaas niet meer dienst te doen als praeseshamer van het SSRE, maar de uren dat die veronderstelling nog stand hield hebben we er genoeg lol aan beleefd.
Op naar de volgende NED!